Minister Tom de Bruijn kondigt nationale IMVO-wetgeving aan

Wat ’n supergoed nieuws! Een doorbraak afgelopen week: Minister Tom de Bruijn geeft aan zeer teleurgesteld te zijn in ’t Europese proces en meteen te beginnen met de voorbereiding van ’n nationale wet op Internationaal Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen! Dit is supergoed nieuws, want wetgeving is nodig voor miljoenen boeren en werknemers die de dupe zijn van oneerlijke handelspraktijken.

Wetgeving is nodig om ervoor te zorgen dat geen enkel bedrijf haar verantwoordelijkheid kan ontlopen wanneer het gaat om mensenrechtenschendingen en/of milieuschade. Daarom valt of staat de impact van zo’n wet met de inhoud en implementatie ervan. De bouwstenen van het kabinet, die gelukkig verder gaan dan het recent gepubliceerde SER-advies, geven in de basis een positief signaal af. De grote vraag is natuurlijk of die opzet voor due diligence wetgeving daadwerkelijk tot impact leidt voor de boeren en werknemers die onze voedsel produceren.

Om daadwerkelijk impact te maken aan het begin van de keten moeten volgens Fairtrade de volgende punten expliciet worden opgenomen in de wetgeving:

Benoemen aanpassen handels- en inkooppraktijken als onderdeel van due diligence. En het opnemen van leefbaar inkomen, leefbaar loon en verenigings- vakbondsvrijheid als voorwaardenscheppende mensenrechten;
Een eerlijke verdeling van de lasten: degenen met de meeste macht en middelen moeten verantwoordelijk zijn. En delen in de kosten en samen toewerken naar verbetering;
Actief ‘cut and run’ tegengaan en lange termijn relaties bevorderen;
Stakeholder engagement met (vertegenwoordigers van) rechthebbenden, zoals boeren en werknemers. In elke stap van het due diligence proces. Om te garanderen dat de risico’s die die het belangrijkst zijn voor kleinschalige producenten – en niet voor bedrijven zelf – worden aangepakt.

Zolang deze punten niet expliciet onderdeel worden van IMVO-wetgeving blijft het risico bestaan dat bedrijven weliswaar due diligence toepassen. Maar niet hun handelspraktijken voldoende aanpassen en de grondoorzaken van schendingen aanpakken. Als boeren en werknemers geen leefbaar inkomen en/of loon kunnen verdienen, zullen hun mensenrechten onder druk blijven staan. Brede en inclusieve wetgeving kan daar iets aan veranderen. En dit is het moment!

Na de vele oproepen van bedrijven, academici en NGO’s kan Nederland nu écht koploper worden op ’t gebied van mensenrechten en milieu!

Deel dit verhaal